کاربرد‌های سازه بافل در بهبود عملکرد هیدرولیکی حوضچه‌های ته‌نشینی و کارایی تصفیه آب
کد مقاله : 1100-IWWA
نویسندگان
محمد خسروی حموله *1، الهام قنبری عدیوی2
1دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشگاه شهرکرد
2دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه شهرکرد
چکیده مقاله
جدا‌سازی ذرات جامد و معلق موجود در جریان آب یکی از چالش‌های کلیدی در فرآیند تصفیه آب است و حوضچه‌های ته‌نشینی نقش حیاتی در این فرآیند ایفا می‌کنند. طراحی این حوضچه‌ها با نرخ رسوب‌گذاری بالا و عملکرد هیدرولیکی مطلوب اهمیت فراوانی دارد، اما آشفتگی‌های جریان می‌تواند ذرات ته‌نشین‌شده را مجدداً معلق سازد و کارایی را کاهش دهد. همچنین مناطق مرده نیز حجم زیادی از حوضچه را اشغال کرده و با کاهش حجم مؤثر، جداسازی و کارایی تصفیه آب را کاهش می‌دهند. برای مواجهه با این چالش‌ها، سازه‌های بافل به‌عنوان اصلاحی ساده و کارآمد مطرح می‌شوند تا الگوی جریان را تغییر داده و عملکرد هیدرولیکی را بهبود بخشند. بافل‌ها با بهبود توزیع جریان ورودی، افزایش زمان ماند و کنترل الگوی جریان شدت تلاطم را تنظیم کرده و پروفیل سرعت را بهبود می‌بخشند و جداسازی جامدات و کاهش انتشار ذرات معلق را افزایش می‌دهند. با وجود تحقیقات، اطلاعات درباره کاربرد و اثرات سازه‌های بافل در ابعاد مختلف مهندسی آب محدود است و اثرات آن‌ها بر عملکرد هیدرولیکی و تغییر الگوی جریان در حوضچه‌های ته‌نشینی نیازمند پژوهش‌های بیشتر است؛ این پژوهش مروری به‌منظور پرکردن این شکاف، به بررسی مکانیسم ته‌نشینی ذرات معلق و اثر سازه بافل، تأثیر پیکربندی بافل بر عملکرد هیدرولیکی و اثرات سازه‌های بافل بر مکانیسم‌های هیدرولیکی شامل الگو‌های جریان و پروفیل‌های سرعت، انرژی جنبشی و کاهش مناطق مرده می‌پردازد تا به حفاظت منابع آبی و پاسخ به نیازهای جوامع انسانی کمک کند.
کلیدواژه ها
الگوی جریان، تصفیه آب، حوضچه‌های ته‌نشینی، سازه‌های بافل، عملکرد هیدرولیکی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر