اهمیت ردپای آب (Water Footprint) در مدیریت ناترازی آب ایران: تحلیل اثر استقرار یا عدم استقرار این فناوری بر آینده آبی و تنش‌های آبی
کد مقاله : 1112-IWWA
نویسندگان
مجید زارع زاده *1، هدا منصوری2
1سازمان ملی استاندارد ایران
2سازمان ملی استانداردایران
چکیده مقاله
ایران در دو دهه اخیر با بحران جدی در حوزه آب مواجه بوده است. کاهش بارندگی، بهره‌برداری بی‌رویه از منابع زیرزمینی، تغییرات اقلیمی و الگوهای ناکارآمد کشت از جمله عوامل تشدیدکننده این بحران هستند. ردپای آب (Water Footprint - WF) به‌عنوان شاخصی علمی برای سنجش مصرف مستقیم و غیرمستقیم آب، در سه بخش سبز، آبی و خاکستری تعریف می‌شود و می‌تواند ابزاری مؤثر برای سیاستگذاری و مدیریت پایدار منابع آب باشد. این مقاله با مرور تجارب جهانی، چارچوب نظری و روش‌شناسی WF، و تحلیل سناریوهای بکارگیری و عدم بکارگیری آن در ایران، به ارزیابی نقش این ابزار در کاهش تنش‌های آبی و ارتقای امنیت غذایی می‌پردازد. نتایج نشان می‌دهد که استقرار WF می‌تواند به کاهش فشار بر منابع زیرزمینی، بهبود بهره‌وری آب، و افزایش تاب‌آوری اجتماعی-اقتصادی کشور کمک کند؛ در حالی‌که بی‌توجهی به آن، خطر بروز بحران‌های محیط‌زیستی، کاهش امنیت غذایی و تشدید مهاجرت‌های اقلیمی را به همراه خواهد داشت.
کلیدواژه ها
آب مجازی، امنیت غذایی، ایران، ردپای آب، مدیریت منابع آب،
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر