مروری بر کاربرد گیاه‌پالایی جهت تصفیه آب و فاضلاب
کد مقاله : 1192-IWWA
نویسندگان
امیر قاسمی1، علی مریدی *2، رضا خلیلی1
1گروه مهندسی عمران، دانشکده عمران و محیط‌زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
2دانشیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده عمران، آب و محیط‌زیست، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران، ایران.
چکیده مقاله
گیاه‌پالایی به‌عنوان روشی اقتصادی، پایدار و سازگار با محیط‌زیست برای تصفیه فاضلاب با بهره‌گیری از توان طبیعی گیاهان مطرح شده است. این مقاله‌ی مروری، دیدگاهی جامع درباره‌ی سازوکارها، کاربردها و مزایای استفاده از گیاه‌پالایی در حذف آلاینده‌ها از فاضلاب ارائه می‌دهد. فرآیندهای اصلی این فناوری شامل گیاه‌استخراج، ریشه‌پالایی، گیاه‌تثبیت، گیاه‌تجزیه و گیاه‌تبخیر است که هر یک در حذف یا کاهش آلاینده‌ها نقش ویژه‌ای دارند. در این روش، گیاهان از طریق ریشه، برگ و همچنین میکروارگانیسم‌های همزیست خود قادر به جذب، تجزیه یا تثبیت ترکیبات آلی، فلزات سنگین و مواد مغذی اضافی در فاضلاب هستند. در این مرور، گونه‌های گیاهی مهمی چون نی، سنبل آبی، پستیا، عدسک آبی، آزولا و ولفیا از نظر کارایی در تصفیه فاضلاب مورد بررسی قرار گرفته‌اند. همچنین، کاربرد گیاه‌پالایی در تصفیه فاضلاب شهری، پساب‌های صنعتی، شیرابه‌ی محل‌های دفن زباله و رواناب‌های کشاورزی تحلیل شده است. مزایای این روش از جنبه‌هایی مانند صرفه‌جویی اقتصادی، زیبایی بصری، پایداری زیست‌محیطی و سهولت بهره‌برداری نسبت به روش‌های متداول تصفیه بررسی شده است. در پایان، چالش‌ها و مسیرهای آینده برای گسترش و به‌کارگیری بیشتر فناوری گیاه‌پالایی مورد بحث قرار گرفته‌اند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که گیاه‌پالایی می‌تواند به‌عنوان یک راهکار سبز، کارآمد و نویدبخش برای تصفیه فاضلاب و حفاظت از منابع آبی در آینده مطرح باشد.
کلیدواژه ها
گیاه‌پالایی، تصفیه فاضلاب، روش‌های فیزیکوشیمیایی، آلاینده‌های آب، فلزات سنگین.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر