بررسی شیوه های تصفیه طبیعی ، متعارف و نوین پسابهای آبزی پروری
کد مقاله : 1253-IWWA
نویسندگان
سارا نجارپور *1، مژده کرامت زاده2، علی تکدستان3، معصومه طاهریان4، افشین تکدستان5
1دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
2دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
3دانشکده بهداشت ساری، دانشگاه علوم پزشکی مازندران ، ساری، ایران
4دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، اهواز، ایران
5مرکز تحقیقات فناوری‌های زیست محیطی
چکیده مقاله
صنعت آبزی‌پروری به‌عنوان یکی از منابع اصلی تأمین پروتئین حیوانی، با تولید پساب‌های آلوده به ترکیبات دارویی، آنتی‌بیوتیک‌ها و هورمون‌ها، تهدیدی جدی برای محیط زیست و سلامت عمومی ایجاد می‌کند. روش‌های سنتی تصفیه کارایی محدودی دارند، بنابراین فناوری‌های نوین از جمله نانوفیلتراسیون، اسمز معکوس، نانوذرات فلزی و کربنی، و فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته (AOPs) توسعه یافته‌اند. نانوفیلتراسیون و اسمز معکوس قادر به حذف بیش از ۹۰٪ ترکیبات دارویی و هورمونی هستند، در حالی که نانوذرات اکسید آهن، کربنی و نقره می‌توانند تا ۷۰-۹۹٪ آلاینده‌ها را حذف کنند. روش‌های بیولوژیکی و بیوراکتورها، با استفاده از میکروارگانیسم‌ها، ۶۰-۹۵٪ ترکیبات دارویی و هورمونی را از پساب‌ها حذف می‌کنند. مطالعات پروژه‌ای در کشورهای آلمان (ECOSYS)، آمریکا (REA)، بریتانیا (AQUACYCLE) و فنلاند (SALMON-ACT) نشان داده‌اند که ترکیب روش‌های بیولوژیکی با AOPs راندمان حذف آنتی‌بیوتیک‌ها و هورمون‌ها را تا ۹۸٪ افزایش می‌دهد. همچنین، پروژه‌های مبتنی بر جلبک و فیلتراسیون زیستی در اسپانیا و فرانسه توانسته‌اند ۷۰-۹۰٪ آلاینده‌ها را کاهش دهند. استفاده از این فناوری‌ها، علاوه بر کاهش ورود ترکیبات مضر به اکوسیستم، موجب بهبود کیفیت آب، افزایش پایداری صنعت آبزی‌پروری و حفاظت از سلامت انسان می‌شود. این مطالعات نشان می‌دهند که به‌کارگیری روش‌های نوین تصفیه در سطح صنعتی ضروری و مقرون به‌صرفه است.
کلیدواژه ها
واژه‌های کلیدی: پساب آبزی پروری،اکسیداسیون پیشرفته، روش بیولوژیکی، نانوذره
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر