اثر غلظت سولفات بر عملکرد راکتور بستر لجن بی‌هوازی با جریان رو به بالا در تصفیه فاضلاب رنگرزی نساجی
کد مقاله : 1371-IWWA
نویسندگان
مرضیه رودخانه1، الهام عبداله زاده شرقی *2، بابک بنکدارپور1، سینا آقاملائی1
1دانشگاه صنعتی امیرکبیر
2پژوهشگاه مواد و انرژی
چکیده مقاله
فاضلاب صنعتی از صنایع رنگرزی نساجی معمولاً غنی از سولفات‌ها و رنگ‌های آزو است که باعث اختلال در فرایندهای میکروبی و تشکیل سولفیدهای سمی می‌شود. این امر می‌تواند موجب مهار تصفیه بیولوژیکی فاضلاب گردد. راکتور بستر لجن بی‌هوازی با جریان رو به بالا (UASB) یکی از فناوری‌های رایج برای تصفیه فاضلاب رنگرزی نساجی با بار سولفات متوسط است. در این مطالعه، اثر دو غلظت سولفات (۱۹۰ و ۳۹۰ میلی‌گرم در لیتر) بر عملکرد راکتور UASB آزمایشگاهی در تصفیه فاضلاب مصنوعی رنگرزی نساجی با رنگ Reactive Red 195 بررسی شد. نتایج نشان داد که در غلظت سولفات ۱۹۰ میلی‌گرم در لیتر، سیستم قادر به حفظ پایداری زیست‌توده، حذف COD بیش از ۹۱٪، دکلره‌سازی رنگ و حذف سولفات جزئی (۴۷٪ و ۵۲٪) بوده و بیوگاز غنی از متان بیش از ۸۵٪ تولید کرد. اما با افزایش غلظت سولفات به ۳۹۰ میلی‌گرم در لیتر، پایداری زیست‌توده کاهش یافت و عملکرد سیستم در حذف COD، رنگ و سولفات به ترتیب کاهش یافت. همچنین، کیفیت بیوگاز افت کرد و میزان متان به ۶۸٪ رسید. با این حال، سازگاری تدریجی میکروبی باعث بازیابی جزئی عملکرد سیستم شد. نتایج نشان می‌دهند که راکتورهای UASB می‌توانند در غلظت‌های متوسط سولفات کارآمد باقی بمانند، اما افزایش سولفات به غلظت‌های بالا موجب کاهش کارایی تصفیه و بازیابی انرژی می‌شود.
کلیدواژه ها
تصفیه فاضلاب بی‌هوازی، راکتور بستر لجن بی‌هوازی با جریان رو به بالا، مهار سولفات، فاضلاب رنگرزی نساجی، رنگ آزو، تولید بیوگاز
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی