ارائه مدلی برای تعیین نقطه اقتصادی بهینه تعویض کنتورهای آب مشترکین
کد مقاله : 1414-IWWA
نویسندگان
نگار دژستان1، محمدرضا جلیلی قاضی‌زاده *2، سید احمدرضا شاهنگیان3
1دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، گروه مهندسی عمران، تهران، ایران
2دانشیار دانشگاه شهید بهشتی، مهندسی محیط زیست، گروه مهندسی عمران، تهران، ایران
3دانشگاه تهران
چکیده مقاله
کنتورهای آب به‌عنوان اجزای کلیدی شبکه‌های توزیع، نقشی حیاتی در تأمین درآمد شرکت‌های آب و فاضلاب، مدیریت و پایش عملکرد شبکه، و کاهش تلفات ظاهری آب ایفا می‌کنند. با این حال، دقت این تجهیزات در طول زمان به‌تدریج کاهش یافته و در نتیجه، خطاهای اندازه‌گیری و افزایش حجم آب بدون درآمد را به‌دنبال دارد. ازاین‌رو، تعیین زمان بهینه تعویض کنتورها به‌گونه‌ای که میان هزینه‌های جایگزینی و زیان اقتصادی ناشی از افت دقت تعادل برقرار شود، از اهمیت ویژه‌ای در مدیریت اقتصادی شبکه‌های توزیع برخوردار است. در این پژوهش، چارچوبی اقتصادی–تحلیلی مبتنی بر مدل ارزش فعلی خالص زنجیره جایگزینی(NPVC) توسعه داده شده است تا دوره بهینه تعویض کنتورهای آب با در نظر گرفتن معیارهای فنی و اقتصادی تعیین شود. مدل پیشنهادی، با لحاظ پارامترهایی نظیر نرخ تنزیل، نرخ تورم، کلاس عملکردی کنتور، الگوی مصرف مشترکین و ساختار تعرفه پلکانی آب‌بها، هزینه‌های چرخه عمر کنتور را به ارزش فعلی تبدیل کرده و امکان تحلیل جامع سناریوهای مختلف را فراهم می‌سازد. پیاده‌سازی مدل در محیط برنامه‌نویسی پایتون انجام شده و نتایج آن نشان می‌دهد که چارچوب پیشنهادی می‌تواند به‌عنوان جایگزینی مؤثر برای تصمیم‌گیری‌های سنتی مبتنی بر تجربه مورد استفاده قرار گیرد. به‌کارگیری این رویکرد، شرکت‌های آب و فاضلاب را قادر می‌سازد تا با مدیریت علمی‌تر دارایی‌ها، ضمن ارتقای پایداری مالی، دقت اندازه‌گیری و کارایی عملکردی شبکه‌های توزیع را نیز بهبود بخشند.
کلیدواژه ها
مدیریت دارایی‌ها، آب بدون درآمد، کنتور آب، NPVC، تحلیل اقتصادی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی